طراحیِ دفترِ کاری که از نیازهای درون‌گراها پشتیبانی کند

بخشِ اول

اصطلاحِ درون‌گرا به فردی اشاره دارد که اطلاعات را به صورتِ درونی پردازش می‌کند. برخلافِ همتایانِ پر سر و صدا و معاشرتی‌شان، برون‌گرایان، درون‌گراها اَشکالِ مستقیم‌تر ارتباط و تعاملِ اجتماعی را ترجیح می‌دهند. اگرچه اغلب به چشمِ افرادی کناره‌گیر و کمتر اجتماعی به آنها نگریسته می‌شود، در حقیقت درون‌گراها درست عکسِ آن هستند. در گزارشی که در اصل یو.اس.ای.تودی [۱] آن را تهیه کرده بود، آمده است که چندین مطالعه نشان داده است که درونگرایان اعضای تیمیِ عالی‌ای هستند که به خاطرِ مهارت‌های ارتباطی و شنیداری‌شان شناخته می‌شوند. نویسنده‌ای به نامِ سوزان کِین [۲] به نظر با چنین تلقی‌ای موافق است. او در کتابش: « ساکت: قدرتِ درون‌گرایان در جهانی که نمی‌تواند از حرف زدن دست بردارد» در اینباره بحث می‌کند که درون‌گرایان عمیقاَ بدفهمیده شده‌اند و اینکه توانایی‌هایشان از آنها رهبرانِ عالی‌ای ساخته است.

به هر حال، برای بیشینه کردنِ پتانسیلِ یک فردِ حقیقتاَ درون‌گرا، آن‌ها باید فضای کاری در اختیار داشته باشند که نیازهای مشخصشان را برطرف سازد. اگرچه برای این مهم، به تغییراتِ قابلِ توجهی نیاز نیست و بسیاری از اجزای مورد نیاز هم‌اکنون نیز در طراحی‌های نوینِ رایج لحاظ شده‌اند، اما اعمالِ همین مقدار تغییرات نیز حسی از آسودگی و استقلال می‌آفریند، که درون‌گرایان مشتاقش هستند.

فضای کاریِ قابلِ جابجایی

درون‌گرایان در زمینه‌ی دوگانگی حقیقتاَ قابل مطالعه‌اند. اگرچه آنها مشتاقانه تنها کار می‌کنند و اغلب تنهایی را ترجیح می‌دهند، همچنین از ساختنِ روابطِ عمیقِ شخصی با همکارانشان لذت می‌برند. به همین خاطر میزتحریر‌های قابل جابجایی برای برطرف‌سازیِ متناسبِ هر دو گونه نیازشان، گزینه‌ی عالی‌ای هستند. چنین میزتحریر‌هایی امکانِ دسترسیِ درون‌گرایانه‌ی آنها به تمامیِ بخش‌های دفترِ کار که ممکن است در یک لحظه‌‌ی موردِ توجهشان به آن نیاز داشته باشند را برقرار می‌سازد. اگر در زمانِ تنظیمِ یک گزارش به تنهایی احتیاج دارند، می‌توانند به گوشه‌ای بروند یا کنارِ پنجره‌ای خوش‌منظره قرار بگیرند. اگر زمانِ بحث درباره‌ی یک پروژه‌ی جدید با همکاری فرا رسیده است، می‌توانند میزِ تحریرشان را به کنارِ آنها ببرند. مزیتِ دیگری که در پی می‌آوریم، به صورتِ ویژه‌ای حیاتی است، زیرا اغلب اثربخش‌ترین حالتِ درون‌گرایان زمانی است که در محلّ آسوده‌ی خود قرار بگیرن.

فضاهای کاریِ قابلِ جابجایی به رفعِ چندین دغدغه‌ای که کِین با دفاترِ کاریِ یک‌سره [۳] دارد، نزدیک می‌شوند. او در مصاحبه‌ای با فَست کامپِنی، عنوان کرده است که فضاهای کاریِ یک‌سره اگرچه می‌توانند اثربخشی داشته باشند، اغلبشان آکنده از میز و تجهیزاتند. چنین شلوغی‌ای می‌تواند به کارآیی و آفرینندگیِ کارکنان ضربه بزند.